[kö:ne-sa:na]
Ser. Köne-küşül.
Bu asyl köne-sanasyndan el çekmän geçjek. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)
Köne-sana setirlerden soguryp, Ýüzläp goşgy ýazdy gijeler ýatman. (D. Agamämmedow, Goşgular we pýesalar)
Ýalňyş barada habar ber Söz hödürle
Sözlükde tapmadyk sözüňizi bize hödürläň we biz onuň düşündirişini tapmaga synanyşarys.