köneçil kö‧ne‧çil sypat

[kö:neçil]

Köne däp-dessura uýýan, köne tertip-düzgüne eýerýän, könäniň tarapdary.

  • Köneçil bolmasyn «abraýly-atly», Özüň täze ýola salandan seniň. (Mollamurt, Saýlanan eserler)

  • Emma meniň pikirimçe, ol bozuk, kulak pikirli, köneçil däldir. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)


Duş gelýän formalary
  • köneçillik
  • köneçilräk