köneçe kö‧ne‧çe sypat

[kö:neçe]

  1. Könä eýerip, köne däp-dessur boýunça, köne düzgün boýunça.

    • Köp kärhanalar heniz köneçe işlemeklerini dowam etdirýärler. («Sowet Türkmenistany» gazeti)

  2. Gepleşik dili Köne elipbiý esasynda, köne elipbiý, okuw boýunça.

    • Men köneçe okapdyryn, köpüsi indi ýadymdan çykypdyr. (A. P. Çehow, Saýlanan eserler)