kär kär 1 at

  1. Adamyň hünär edinen işi, ele alnan, ökdelenen hünär, senet, kesp.

    • Bäş barmagy ýaly öwrendi Gully, Çopanlyk kärinde galmady kemi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

    • Kär sazandalykdyr, han aga! (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)

  2. Iş, gulluk.

    • Men özümiň nä kär bilen meşgul bolup ýörenimi myhman ýerime aýtmadym. (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)

kär etmek

Täsir etmek.

  • Ýok, ýoldaş leýtenant, maňa sowuk kär edip bilmez! (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)

  • Pagsalaryň ini boýundan uly, Top oky kär etmez bu diwarlara. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

kär kär 2

Isimlere goşulanda, kesp-kär bilen baglanyşykly düşünjäni, belli bir zat bilen meşgullanmagy aňladýan söz ýasaýjy goşulma.

  • Ol jogapkär işe bellendi.

  • Günäkärlere sud edildi.

Duş gelýän formalary
  • kärde
  • kärdedi
  • kärden
  • kärdi
  • kärdigi
  • kärdigini
  • kärdir
  • kärdäki
  • käre
  • kärem
  • käri
  • käridir
  • kärim
  • kärimden
  • kärimi
  • kärimiz
  • kärimizde
  • kärimizi
  • kärimiň
  • kärin
  • kärinde
  • kärinden
  • kärindäki
  • kärine
  • kärini
  • kärini-de
  • käriniň
  • käriň
  • käriňde
  • käriňden
  • käriňi
  • käriňiz
  • käriňize
  • kärler
  • kärlerde
  • kärlerden
  • kärlerdir
  • kärlerdäki
  • kärlere
  • kärleri
  • kärlerinden
  • kärlerindenem
  • kärlerine
  • kärlerini
  • kärleriniň
  • kärleriň
  • kärli
  • kärlidir
  • kärmi
  • kärsiz
  • kärsizlik
Sözlük geziji