[jo:şgun]
Derýada suwuň köpelip daşmagy, möwç urmagy, daşgyn.
Joşgun Amyderýa galdy uzakda. (A. Kowusow, Goşgular we poemalar)
Göçme manyda Güýçli duýgy, hyjuw, möwç.
Tokaý tarapyndan gelen güňleç ses göz ýumup-açasy salym kesildi-de, ýene öňküsinden hem batly we hyjuwly joşgun bilen dowam etdi. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)
Zelili öz önüp-ösen ýeriniň tebigatyny hem birnäçe şygyrlarynda uly joşgun bilen suratlandyrypdyr. («Edebiýat»)