jinnek jin‧nek at

  1. Ujypsyz ownuk zat, sähelçe zat.

    • Dört ýyl içinde hak diýip, Halnazardan bir jinnek hem almandy. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

    • Ol bir jinnek üçin jan berýän adam bolupdyr. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

  2. seret jinnekçi

    • Gully jinnekden galan mülkde garrap töňňe bolup galan kel-kör üzüm, birnäçe düýp erik, garran şetdaly, tut agaçlary somalyşyp otyrdylar. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem jinnek - jinnegi.


Duş gelýän formalary
  • jinnege
  • jinnegem
  • jinneginem
  • jinnekden