[ja:ý]
Ýaşamak, işlemek we ş. m. üçin gurlan bina, öý, ymarat.
Jaýyň äpişgesiniň deregine deşiklerden ýel köwsary urup, dükanyň içinde tüweleý turuzýardy. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)
Ine, bu uly jaý hem okalga boljak. (B. Pürliýew, Ilkinji gün)
Ony-muny goýmak ýa-da mal-gara salmak üçin gurlan desga.
Odun goýmak üçin jaý.
Göçme manyda Orun, ýer.
Ol tamasy çykmadyk Bibisoltanyň göwnünde başga zatlar jaý tutdy. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
Ýerlikli, oňat, oňaýly.
Maşgala terbiýesinde akyla jaý ulanylýan götergilemek we temmi bermek çäreleriniň uly ähmiýeti bardyr. (I. T. Ogordnikow, P. H. Şimbirýow, Pedagogika)
Jaý gep, rast aýdýaň! (G. Gurbansähedow, Suraý)
Göni, dogry, ykjam.
Ok jaý degeni üçin, möjek bada-bat ölüpdir. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
seret göwün
Üzüm agaçlarynyň düýbüni bejerişleri Hoşgeldiniň göwnüne jaý boldy. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)
Çemine düşürmek, ýerine salmak, jüpüne getirmek.