irnik ir‧nik at

  1. Edilen işe aňsat göwni ýetmeýän, ynjyk.

    • Başlygymyz örän irnik adam.

  2. Köp zähmet talap edýän çylşyrymly, ownuk, kyn.

    • Bu örän irnik iş.

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem irnik - irnigi.


Duş gelýän formalary
  • irniksiz