irkilmek ir‧kil‧mek işlik

Çala uka gitmek, uklamak, ymyzganmak.

• Annaguly ýabynyň üstünde edil irkilýän ýaly yranyp, obanyň içinden geçip barýar. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

• Bahar daňa golaý azajyk irkilip bildi. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

Göçme manyda Asuda, ýuwaş, parahat halda bolmak; irginsiz garaşmak.

• Bu görnüş irkilip ýatan Garagum üçin täzelik däl. («Sowet edebiýaty» žurnaly)