indermek in‧der‧mek işlik

[i:ndermek]

  1. Bir zady ýokardan aşaklygyna batly goýbermek.

    • Olar kätmenlerini inderip, ýokary göterýärdiler. («Kolhoz günleri»)

  2. Ýumruk ýa-da başga zat bilen urmak.

  3. Göçme manyda Biriniň üstünden düşmek.

    • Görýän weli, ol seniň üstüňden inderip başlasa gerek.


Duş gelýän formalary
  • inderdi
  • inderdigim
  • inderdiler
  • inderdim
  • inderen
  • inderende
  • indereni
  • inderer
  • indererdi
  • indererdiler
  • indererli
  • inderersiň
  • inderip
  • inderipdir
  • inderjek
  • inderjekdi
  • indermegi
  • indermegini
  • indermek
  • indermekden
  • indermezinden
  • indermäge
  • inderse-de
  • inderäýjek
  • inderäýmek
  • inderýän
  • inderýär
  • inderýärdi