huruş hu‧ruş

Nahar, çorba we ş. m. bişirmek üçin, çörek bilen iýmek üçin gerekli iýmit (gowurma, et, ýag).

  • Kimdir biri: -- Hurşumyz hem gutardy, indi dänämizem azaldy. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

  • Asyl bu arpa oragyna näçe gün galdyka? -- diýdi. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli sese başlanýan goşulma goşulanda, ikinji bogundaky dar u çekimlisi düşürilip ýazylýar. Menlik ýöňkemaniň -um, -umyz, senlik ýöňkemäniň -uň, -uňyz goşulmalary goşulýar.

Meselem huruş - hurşum, hurşuň, hurşy.


Duş gelýän formalary
  • huruşdan
  • huruşlaryň
  • huruşly
  • huruşlydyr
  • huruşlyga
  • huruşlygymyz
  • huruşlyk
  • huruşsyz
  • hurşam
  • hurşumyz
  • hurşuny
  • hurşy