humarlanmak hu‧mar‧lan‧mak işlik

[huma:rlanmak]

Bir zatdan keýpiň kök bolup oturmak, keýpiň tutmak.

  • Owlan göwreler, humarlanan kelleler hem rahatlyk talap edýärdi. («Sowet Türkmenistany» gazeti)


Duş gelýän formalary
  • humarlanan
  • humarlanyp