[ho:rluk]
Durmuşda görülýän jebir, sütem, görgi, azap, zulum.
Ömrümde görmedik horlugymy gördüm. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
Görogly bu horluga ýanyp-bişip, bir gazal aýdýar. («Görogly» eposy)
Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.
Meselem horluk - horlugy.
Gaty horlanmak, azar görmek.
Ýalňyş barada habar ber Söz hödürle
Sözlükde tapmadyk sözüňizi bize hödürläň we biz onuň düşündirişini tapmaga synanyşarys.