hek hek

  1. Hek daşynyň üstüne suw guýup ýakmak arkaly taýýarlanylýan kalsiý oksidi, ak reňk madda.

    • Sen şu gün hemme baglaryň düýbüne hek çalyp hem dermanlap çyk. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

  2. Hat ýazmak, çyzgy çyzmak we ş. m. üçin ulanylýan ak reňk madda.

    • Nazar bolsa eline hek alyp, mugallyma garaşdy. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

hek etmek

  1. Doly ýerine ýetirmek, berjaý etmek;.

  2. Kül etmek, ýok etmek.

    • Wah, jan oglum, ony gurçuk iýip hek eder! (N. Pomma, Egri Eýikmez)


Duş gelýän formalary
  • hekde
  • hekden
  • hekdir
  • heke
  • hekem
  • hekemi
  • heki
  • hekim
  • hekimden
  • hekime
  • hekimem
  • hekimi
  • hekimiň
  • hekin
  • hekinden
  • hekine
  • hekini
  • hekiniň
  • hekiň
  • hekler
  • hekleri
  • heklerini
  • hekli