hata ha‧ta at

[hata:]

  1. Bir sebäbe görä ýüze çykýan ýalňyşlyk, goýberilýän ýalňyş, säwlik.

    • Ol, elbetde, meniň ullakan hatam! (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

    • Serdar aga, muňa çopan paly diýerler, munuň hiç hatasy bolmaz. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

  2. Göçme manyda Biderek, nädogry, dereksiz, sowa.

    • Garaz, munuň garawulyndan bir alyp bilseň, gönderen okuň hata gitjek gümany ýok. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

Duş gelýän formalary
  • hatada
  • hatadyr
  • hatalar
  • hatalary
  • hatalaryny
  • hatalaryň
  • hataly
  • hatalyk
  • hatam
  • hatama
  • hatamy
  • hatamyzyň
  • hatamyň
  • hatasy
  • hatasydyr
  • hatasyn
  • hatasyna
  • hatasyny
  • hatasynyň
  • hatasyz
  • hatasyzdyr
  • hataňa
Sözlük geziji