[ha:r]
Taşlanan, zyňlan.
Hor-homsy bolmak, horlanmak, basalanmak.
Seýitmyrat aga, meni eýwanyň öňünde ýatan itleriçe-de görmediler. («Türkmen pýesalary»)
Olaryň ýanynda adam itden hem har düşüpdir. («Türkmen pýesalary»)
Dirilik galmandyr mende, Bu gün har düşüpsiň sen-de. («Görogly» eposy)
Bigadyr görmek, gadyrsyz saklamak, gymmatyny gaçyrmak.
Az iýip, az uklap, ýene az sözle: köp söz ahyr il içinde har eýlär. (Magtymguly)
Ugruna seretmezlik, idegsiz galdyrmak.
Bagynyň içini bejerip, hiç wagt ony har saklamandyr. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)
Könelişen söz seret eşek
Peýdasy ýok «bolsun ekip» gürläniň, Netije bermejek har dek arlanyň. (Ş. Kekilow, Saýlanan eserler)
Debsedip aýagyn biçäre hary, Horlaýar ýol boýy, berýär azary. («Sowet edebiýaty» žurnaly)