[habarda:r]
Bir zat barada giň maglumaty bar bolan, maglumatly.
Uruşdan kimiň bähbit araýanyndan Aşyr habardardyr. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)
Bir zat barada habary bolan, habarly.
Aşyr onuň gazabyndan habardar bolany üçin, özüni bildirmezligini haýyş etdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)
Ätiýaç, seresap, ägä.
Seniň habardar gezmegiň gerek, şol göhert türkmençilik etse-de edibir. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)
Dumly-duşuňdan habardar bolmak gerek. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)