habarçy ha‧bar‧çy at

  1. Edilen gürrüňi, habary, tabşyrygy halka habar berýän, aýdýan, eşitdirýän adam.

  2. Gazet-žurnallara makala ýazýan, habar ýazýan gazet işgäri.

    • «Sowet Türkmenistany» gazetiniň habarçysy bolup işlände, Ata Gowşudow ençeme adamlar bilen duşuşýar. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)


Duş gelýän formalary
  • habarça
  • habarçyda
  • habarçydan
  • habarçylar
  • habarçylara
  • habarçylardan
  • habarçylary
  • habarçylarymyz
  • habarçylarymyzy
  • habarçylarymyzyň
  • habarçylaryna
  • habarçylaryndan
  • habarçylaryny
  • habarçylarynyň
  • habarçylarynyňam
  • habarçylaryň
  • habarçylyga
  • habarçylygy
  • habarçylygyndan
  • habarçylyk
  • habarçymyz
  • habarçymyza
  • habarçymyzyň
  • habarçyny
  • habarçynyň
  • habarçysy
  • habarçysydyr
  • habarçysyna
  • habarçysyny
  • habarçysynyň