gurban gur‧ban

[gurba:n]

  1. Musulman dininde: hudaý ýoluna mal pida edilýän dessur.

  2. Göçme manyda Bir zada berlip ýa-da bir zadyň ugrunda öz janyňy goýup edilýän pida.

gurban bolmak

Bir zadyň ugrunda jan bermek, ölmek.

gurban etmek

Jandan we ş. m. geçmek, öldürmek.

Duş gelýän formalary
  • gurbana
  • gurbanam
  • gurbanlar
  • gurbanlardandyr
  • gurbanlary
  • gurbanlaryň
  • gurbanly
  • gurbanlyga
  • gurbanlygy
  • gurbanlygyna
  • gurbanlygyndan
  • gurbanlygyň
  • gurbanlyk
  • gurbanlykda
  • gurbanlykdan
  • gurbanlynyň
  • gurbanlyň
  • gurbansyz
  • gurbansyzam
  • gurbany
  • gurbanyň
  • gurbanyňam
  • gurbanyňyz
Sözlük geziji