güzeran gü‧ze‧ran

[güzera:n]

Ýaşaýyş oňşugy, gün geçirme, eklenç, ýaşaýyş, durmuş.

  • Her ikimin öýi, islegi, durmuşy, güzerany hem başga. (B. Kerbabaýew, Aýsoltan)

  • Myraly baş wezir bolandan son, ilatyň ýagdaýyna, güzeranyna göz aýlap başlan eken. (Myraly)

güzeran görmek

Zähmet çekip, ýaşaýyş durmuşyny amala aşyrmak, gün görmek.

  • Olaryň maşgalasy agzybir işläp, zähmet arkaly güzeran görer ekeni. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  • Her zat etmeli, gün geçirmeli, güzeran görmeli. («Sowet edebiýaty» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • güzerana
  • güzeranam
  • güzeranda
  • güzerandan
  • güzeranlar
  • güzeranlary
  • güzeranlaryna
  • güzeranlaryny
  • güzeranlarynyň
  • güzeranlaryň
  • güzeranly
  • güzerany
  • güzeranym
  • güzeranymy
  • güzeranymyz
  • güzeranymyzyň
  • güzeranyna
  • güzeranyny
  • güzeranynyň
  • güzeranyň
  • güzeranyňy