emişmek e‧miş‧mek işlik

Göläniň, guzynyň we ş. m. boşap, eneleri bilen tapyşmak, eneleri emmek prosesi.

  • Köşekler emişýärler. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

  • Gölesi emişse, şeýle bolar. (D. Agamämmedow, Goşgular we pýesalar)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli sese başlanýan goşulma goşulanda, ikinji bogundaky dar i çekimlisi düşürilip ýazylýar.

Meselem emişmek - emşer, emşipdir.


Duş gelýän formalary
  • emişmez
  • emişmezligi
  • emişmezlik
  • emişse
  • emişýärler
  • emşen