[dy:ngy]
Gepleşikde, işde we ş. m. gysgajyk arakesme, wagtlaýynça saklanma.
Hoşgeldi, indi hatdat ýigitler köpelipdir, bu iş şolaryň başarjak işleri -- diýip, Akmämmet aga gürrüňine bir dyngy berdi-de, ýene dowam etdi. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)
Nurjahan! -- diýip, ol öz sözüne dyngy berdi. (B. Pürliýew, Ilkinji gün)
Grammatik termin Punktuasiýa kadalarynyň esasynda goýulýan belgiler (nokat, otur, kese çyzyk, ýüzlenme belgisi, goşa dyrnak, ýaý we ş. m.).