dynçsyzlyk dynç‧syz‧lyk

[dy:nçsyzlyk]

  1. Dynç almazlyk, dynç, dem alyp bilmezlik, dem-dynç ýokluk.

  2. Aladalylyk, rahatsyzlyk.

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem dynçsyzlyk - dynçsyzlygy.