dokamak do‧ka‧mak işlik

Çitip ýa-da erişden argaç geçirip taýýar etmek, häzirlemek, öndürmek (haly, mata we ş. m. hakda).

  • Ol uzak gijesi gulaç dokardy. (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)

  • Eken orar, dokan geýer. (nakyl)


Duş gelýän formalary
  • dokabam
  • dokady
  • dokadyk
  • dokadylar
  • dokajakmy
  • dokalyň
  • dokam
  • dokama
  • dokamaga
  • dokamagy
  • dokamak
  • dokamakda
  • dokamaklary
  • dokamaklaryny
  • dokamaklyga
  • dokamaklygy
  • dokamaklygyň
  • dokamaklyk
  • dokamanam
  • dokamasyn
  • dokamazdan
  • dokan
  • dokana
  • dokandyklary
  • dokanlar
  • dokanlary
  • dokanlarynda
  • dokanyndan
  • dokanyny
  • dokap
  • dokapdyr
  • dokapdyrlar
  • dokar
  • dokardy
  • dokarly
  • dokarys
  • dokasam
  • dokasaň
  • dokaýan
  • dokaýandygy
  • dokaýandyklaryny
  • dokaýanlar
  • dokaýar
  • dokaýardy
  • dokaýardylar
  • dokaýarlar
  • dokaýaryn