doga do‧ga 1

[doga:]

  1. Dini söz Dini düşünjä görä: keselden gutulmak, göz degmezlik we ş. m. üçin işan-mollalaryň ýazyp berýän bölejik «mukaddes» hatlary.

    • Doga dakýar sygrynyň ol boýnuna. («Tokmak» žurnaly)

  2. Dine ynanýan adamlar tarapyndan haýyş bilen «hudaýa», «keramatly» adamlara ýüz tutanlarynda okalýan Gurhan setirleri.

    • Galandar onuň sözüne ähmiýet bermedi-de, iki eliniň aýasyny ýüzüniň golaýyna ýetirip, pyşyrdap doga okamaga başlady. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

doga do‧ga 2

seret dogabitdi

  • Doga sallah edeniňe-de şükür. (Ata Salyh, Dynç alyş Wagty)

  • Şeker doga şeýle. (G. Muhtarow, G. Seýitliýew, Çopan ogly)


Duş gelýän formalary
  • doga-da
  • dogada
  • dogadan
  • dogadyr
  • dogalar
  • dogalaram
  • dogalardan
  • dogalary
  • dogalarymyz
  • dogalarymyzyň
  • dogalaryny
  • dogalarynyň
  • dogalaryň
  • dogalaryňy
  • dogaly
  • dogalym
  • dogalynyň
  • dogam
  • dogamda
  • dogamy
  • doganam
  • dogany
  • doganydy
  • doganydyr
  • doganymy
  • doganymyka
  • doganyň
  • doganyňam
  • doganyňdy
  • doganyňdyr
  • doganyňmy
  • dogasy
  • dogasy-da
  • dogasynam
  • dogasynda
  • dogasyny
  • dogasyz
  • dogaň
  • dogaňam
  • dogaňda
  • dogaňy
  • dogaňyzy