doýgun doý‧gun

  1. Mazaly, gowy alan, ýeterlikli boýalan (reňk hakda).

    • Doýgun reňk.

  2. Göçme manyda Birinden ýa-da bir zatdan bizar bolan, iren, ýadan; doýan, dok.

    • Doýgun adam.


Duş gelýän formalary
  • doýgundy
  • doýgundyr
  • doýgunlyga
  • doýgunlygy
  • doýgunlygyna
  • doýgunlygyny
  • doýgunlygynyň
  • doýgunlyk
  • doýgunlylygy
  • doýgunlylyk