dirilik di‧ri‧lik

[di:rilik]

  1. Ýaşaýyş ukyby barlyk, öli dällik, janlylyk.

    • Ol ses iki teşnäniň dirilik suwundan ganmagyna mümkinlik bermedi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

    • Dirilik çeşmesi, şerbetdir suwuň, Hemme zatdan şirin sensiň, Watanym! (B. Kerbabaýew, Aýlar)

  2. Göçme manyda Ýaşaýyş, durmuş, geljek, jan.

    • Aýnam, sen meniň Aýnam, sen, meniň diriligim! (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem dirilik - diriligi.


Duş gelýän formalary
  • diriligem
  • diriligi
  • diriligim
  • diriligimdäki
  • diriligime
  • diriligimizi
  • diriligin
  • diriliginde
  • diriligindäki
  • diriligine
  • diriligini
  • diriligiň
  • diriligiňe
  • diriligiňize
  • dirilikde
  • dirilikden
  • dirilikdäki