dikilmek di‧kil‧mek işlik

  1. Ýere oturdylmak, düýbi ýere gömlüp goýulmak.

  2. Gurulmak, salynmak.


Duş gelýän formalary
  • dikildi
  • dikildi-de
  • dikildigi
  • dikilen
  • dikilendi
  • dikilendigi
  • dikilendigini
  • dikilendir
  • dikilenine
  • dikilensoň
  • dikiler
  • dikilip
  • dikilipdi
  • dikilipdir
  • dikiljek
  • dikilmedi
  • dikilmegi
  • dikilmegini
  • dikilmeginiň
  • dikilmek
  • dikilýän
  • dikilýändigine
  • dikilýär