didar di‧dar

[di:da:r]

Ýüz; görme-görüş.

  • Artyk Aýnanyň didaryna muştak bolup otyrdy. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

  • Arman, maňa nesip etjek däl didar. (B. Kerbabaýew, Eserler toplumy)

  • Sende galdy didarym, Sabrym aldyň, Atajan. («Sowet edebiýaty» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • didara
  • didardan
  • didarlary
  • didarlaryny
  • didary
  • didarym
  • didaryn
  • didaryna
  • didaryndan
  • didaryny
  • didaryň
  • didaryňa
  • didaryňy