dişleşmek diş‧leş‧mek işlik

[di:şleşmek]

Biri-biriňi dişlemek, biri-biriňe agyz salyp ýaralamak.

  • Möjekler bilen dişleşen itleriň her haýsyna bir parça guýruk beripdir. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)


Duş gelýän formalary
  • dişleşen
  • dişleşip
  • dişleşjegine
  • dişleşmek