dişenmek di‧şen‧mek işlik

[di:şenmek]

Özüň üçin dişemek, özüň üçin oragyň we ş. m. ýüzüni diş-diş etmek, ýiteltmek, diş çykarynmak.

  • Orak dişenmek.


Duş gelýän formalary
  • dişenmek