dişemek di‧şe‧mek işlik

[di:şemek]

Oragyň, arynyň we ş. m. ýüzüni ýörite gural bilen diş-diş etmek, dişlerini ýiti etmek, diş çykarmak.

  • Ussa kümesine baryp, getirilen pyçaklary taplamak, oraklary dişemek ýaly işler bilen meşgul boldy. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

mama dişemek

seret mama 2

  • Bu iki keýwanynyň biriniň tegelek, mama dişen agras garaýagyz ýüzi bardy. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)


Duş gelýän formalary
  • dişemek
  • dişän
  • dişänmi
  • dişäp