[düka:nçy]
Dükanda oturyp söwda edýän adam, dükan eýesi.
Dükançy bir stakan çaý guýdy we bir bölejik dişlem-dişlem edilen gant bilen birlikde oňa berdi. (A. P. Çehow, Saýlanan eserler)
Ýalňyş barada habar ber Söz hödürle
Sözlükde tapmadyk sözüňizi bize hödürläň we biz onuň düşündirişini tapmaga synanyşarys.