bitin bi‧tin

[biti:n]

  1. Döwülmedik, abat.

    • Bitin galan käse.

  2. Ýyrtylmadyk, dagamadyk.

    • Bitin geýim. Bitin aýakgap.

bitin san

Droba bölünmedik san.

çöregi bitin

seret çörek

  • Hernä çöregiň bitin eken -- diýip gülümsiredi. («Tokmak» žurnaly)

göwni bitin

Göwni hoş, razy.

  • Gullynyň mundan ozal göwni bitindi. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

Duş gelýän formalary
  • bitinden
  • bitindi
  • bitine
  • bitini
  • bitiniň
  • bitinje
  • bitinlerini
  • bitinli
  • bitinligi
  • bitinligine
  • bitinligini
  • bitinliginiň
  • bitinlik
  • bitinmi
  • bitinmidir
Sözlük geziji