bidüzgün bi‧düz‧gün

[bi:düzgün]

  1. Edep-tertipsiz, düzgünsiz, garagol.

    • Bidüzgün oglan.

  2. Serenjam berilmedik, tertibe salynmadyk.

    • Bidüzgün zatlar düzgüne salynýar. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)


Duş gelýän formalary
  • bidüzgünlik