[betguma:nlyk]
Göwne güman getirijilik, düýpli ynanmazlyk, müňkürlik.
Bossan öz hojaýyny Meždedini birinji görende, oňa betgümanlyk edipdi, ikiçäk uçraşan wagtlarynda onuň gözüne garamaýardy. (Aýbek, Nowaýy)
Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.
Meselem betgümanlyk - betgümanlygy.