berkişmek ber‧kiş‧mek işlik

  1. Has gatamak, has dykyzlanmak, bekişmek.

  2. Has berk bolmak, has pugtalanmak, has güýçlenmek.

    • Bizde uly söýgi ol beýik halka, Berkişer dostlugmyz arkaba-arka. (A. Kekilow, Saýlanan eserler)

    • Onuň şu pikiri ylaýta-da soňky günlerde berkişýärdi. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)


Duş gelýän formalary
  • berkişdi
  • berkişen
  • berkişer
  • berkişip
  • berkişmegi
  • berkişmek
  • berkişmeler
  • berkişseler
  • berkişýär
  • berkişýärdi