belli-külli bel‧li-kül‧li

Düýpgöter, gutarnykly, bütinleý.

  • Men baý bolmakdan belli-külli geçdim. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

  • Gurt: -- Hawa! -- diýip jogap bermek bilen, belli-külli hem şol gün pikire çümüp, özüni horlaýardy. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)