bela-beter be‧la-be‧ter

[bela:-beter]

  1. Howply zat, elhenç zat, betbagçylyk, erbetlik.

    • Ähli bela-beter dep bolsun. («Tokmak» žurnaly)

    • Bu gezişde her hili bela-betere duş gelýärsiň -- diýip, Hojaguly kyh-kyh edip güldi. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

    • Bela-betere sezewar bolmazlygyň gamyny iýmek gerek. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  2. Köne-küşül, hapa-hupa, zir-zibil.