beýhuda beý‧hu‧da

[beýhu:da]

Biderek, boş, netijesiz.

  • Beýhuda sözleriň toplumyny dört setire düzeniň bilen goşgy emele gelmeýär. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  • Durdy olaryň beýhuda, toslama sözlerini eşidende, maňlaýyny tutdy. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

  • Bu beýhuda, bimany gan dökülişleriň tizräk daýandyrylmagyna sabyrsyzlyk bilen garaşýardy. (Aýbek, Nowaýy)


Duş gelýän formalary
  • beýhudadyr