başa-baş ba‧şa-baş

  1. Ýekme-ýek, iki baş.

    • Söweş başa-baş söweşden başlandy. («Mydam taýýar» gazeti)

  2. Bir zady beýleki zat bilen, deňe-deňe.

    • Ony başa-baş çalyşdym. (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)