bütin bü‧tin

[büti:n]

Hemme, ähli.

  • Ol özüniň bütin ömründe iki sapar aýdym aýdypdy. (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)

  • Dünýädäki bütin zatlaryň eýesi-de, häkimi-de adam. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)


Duş gelýän formalary
  • bütinden
  • bütiniň
  • bütinleýin
  • bütinligi
  • bütinligine
  • bütinlikde