[şo:rluk]
Şor bolmaklyk, duzy barlyk, duzlulyk.
Topragynyň düzüminde duz bar bolan ýer, şor toprakly giň meýdan.
Şorluklary ýok edip aňyrysyna göz ýetmeýän kartalar çekdik. (N. Pomma, Sebäbini soň bildim)
Şorlukda öserdi çaýyr, ýylgynlar, Käte oňa çopan malyn kowardy. (A. Haýydow, Gök asman)
Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.
Meselem şorluk - şorlugy.
Ýalňyş barada habar ber Söz hödürle
Sözlükde tapmadyk sözüňizi bize hödürläň we biz onuň düşündirişini tapmaga synanyşarys.