şel şel

  1. Bedeniň bir organyny normal hereketden mahrum edýän kesel, ysmaz.

  2. Şu kesel bilen syrkawlan adam, maýyp.

    • Jereniň oglunyň gözi körmi, şelmi? (B. Kerbabaýew, Aýsoltan)

    • Näbelet obalardan gelin alsaň, allakel çykjakmy, alla şel çykjakmy?! (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)


Duş gelýän formalary
  • şelden
  • şeldir
  • şele
  • şelemi
  • şeliniň
  • şeller
  • şelli
  • şelligi
  • şellini
  • şelliniň
  • şelmi