şeklenmek şek‧len‧mek işlik

Müňkür bolmak, şübhelenmek.

  • Ol adam gapa, penjirelere, aýratyn hem Artyga şeklenmek bilen garandan soň, Nyýazbegiň ýüzüne synçy gözlerini aýlady. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)


Duş gelýän formalary
  • şeklenip
  • şeklenmek
  • şeklenmeýär
  • şeklenmän