şatlama şat‧la‧ma

Şatlap duran, güýçli aýazly, doňduryp barýan aýaz, sowuk.

  • Gyşyň şatlama sowuklarynda-da, tomsuň jöwzasynda-da elmydama gök öwsüp oturan gür tokaý hem şu mahal bir hili reňk açyp, ýaldyrap ýaşyl öwüsýärdi. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)

  • Geologlar şatlama aýazda köýnekçeň tans etmäge häzirdiler. («Sowet edebiýaty» žurnaly)