şapbat şap‧bat

[şapba:t]

  1. Eliň aýasy.

    • Myradaly aga şapbat ýaly tüýsüz ýüzüni Orazla öwrüp durdy. (N. Pomma, Taýlak hyzzyn)

  2. Eliň ýasy bilen urulýan zarply urgy, şarpyk, şapalak.

    • Köpden bäri çemelenip duran Aşyr Mawyň dulugyna bir şapbat urdy. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem şapbat - şapbady.


Duş gelýän formalary
  • şapbady
  • şapbadyna