şabaz şa‧baz

[şa:ba:z]

  1. Goçak, gerçek.

    • Meniň arkamda şular ýaly şabazlar bolmasa, kim meniň ýüzüme seretjek. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

  2. Göçme manyda Batyr, edermen.

    • Ýogsam, sak bolup duran çagynda, şu şabazlar goýna möjek goýberermidi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • şabaza
  • şabazlar