ýetim ýe‧tim

[ýeti:m]

Ejesi ýa kakasy bolmadyk; ata-enesiz.

  • Biz iki dost ýetim galyp ýaşlykdan, Köp horlandyk ýaşlygmyzda açlykdan. (Nury Annagylyç, Saýlanan eserler)

  • Menem ýetim, senem ýetim, iki ýetim bolup ykbalymyzy özümiz çözeli. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

  • Atasyz oglan -- ýetim, enesiz oglan -- ýesir. (nakyl)

  • Ýetim oglan öz göbegini özi keser. (nakyl)

  • Ýetim gözi çemçede, odunçyňky -- omçada. (nakyl)


Duş gelýän formalary
  • ýetimdigi
  • ýetimdäki
  • ýetime
  • ýetimem
  • ýetimi
  • ýetimin
  • ýetimini
  • ýetiminiň
  • ýetimiň
  • ýetimiňki
  • ýetimje
  • ýetimler
  • ýetimlere
  • ýetimleri
  • ýetimlerini
  • ýetimleriň
  • ýetimli
  • ýetimligi
  • ýetimliginde
  • ýetimligine
  • ýetimliginem
  • ýetimligini
  • ýetimligiň
  • ýetimligiňe
  • ýetimlik
  • ýetimlikde
  • ýetimmi