ýekedaban ýe‧ke‧da‧ban

[ýekeda:ban]

Daş owratmak, metal sozmak üçin uly agyr çekiç.

  • Ýekedabanyň sesi daşardaky küştçüleriň sesi biläp goşulýardy. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

  • Ol çym gyzyl bolup duran uzyn demri körükden çykaryp, ony ýekedaban bilen ýençgiläp durdy. (B. Pürliýew, Ilkinji gün)


Duş gelýän formalary
  • ýekedabana
  • ýekedabanlarynyň
  • ýekedabany
  • ýekedabanyň